Onvoorwaardelijk liefde voor je kind?
Een hondje kun je kiezen op karakter, een kind niet.
Je kind is bij je gekomen zoals het is. Zonder dat je kon kiezen hoe het is.
En jij draagt de verantwoordelijkheid.
Pats boem.
Daar sta je dan. Hopelijk barstensvol onvoorwaardelijke liefde voor je kind…
Onvoorwaardelijk liefde…? Dat klinkt zo mooi. Maar hoe gaat het in de praktijk??
Hoe onvoorwaardelijk kan je liefde zijn voor je kind?
Dat hangt er maar net vanaf; met hoeveel liefde je zelf gevuld bent.
En hoeveel pijn er nog in de weg staat om je liefde vrijuit te kunnen laten stromen.
Je kind voelt onmiddellijk waar jouw liefde niet vrijuit stroomt.
Het zal erop reageren.
Met woorden of met gedrag.
Met kabaal of juist met subtiel gefluister.
Je kind spiegelt je waar jouw (zelf)liefde voorwaardelijk is.
Je kind spiegelt je waar jouw puurheid in de loop der tijd bedekt is geraakt. Het zal er alles aan doen om je wakker te schudden! Zodat jij je puurheid weer kunt herontdekken. En opnieuw kunt laten glanzen.
Ik heb er een gedicht over gemaakt:
Het roept: ‘Kom uit je winterslaap!
Met jou, in púúrheid wil ik leven
Dans met mij
op blote voeten
in modder en regen
Dans voorbij tijd
en geef jouw puurheid kans
om los te breken
uit regels van ijver en vlijt
Lééf!
Lees ook de blog ‘Liefdevol & onvoorwaardelijk ouderschap in praktijk’